Tekst uit deze brief over fort de Roovere

Geschiedenis FORT-DE-ROVERE HALSTEREN

Ter beveiliging van de gewesten Zeeland en Holland werd in 1628 tussen Steenbergen en Bergen op Zoom in een uitgestrekt moerasgebied een drietal stersormige forten gebouwd; zij werden genaamd: Rovers, Moermont en Pinsen naar de
toenmalige bevelvoerders van deze forten. Er werd 23 weken aan gewerkt. Van de forten Moermont en Pinsen is niet veel meer over; het fort Rovere (op de tegenwoordige kaarten meestal Rovers of Roversfort genoemd) is het best bewaard. Het werd oorspronkelijk aangelegd als een regelmatig gebastionneerde vierhoek binnen een natte gracht. Tegen het oostelijk front werd het voorzien van een hoornwerk, bijna zo groot als het fort zelf, met een ravelijk en een bedekte weg. Bovendien lag er nog meer oostelijk een tenaille aan weerszijden voorzien van rechte tegen de moerasgronden op de flanken aanleunende aarden wallen. De vesting werd voor die tijd als onneembaar gekwalificeerd. In de eerste 80 jaar is het fort praktisch in onveranderde vorm blijven liggen; wel schijnt er in die periode een kerk in het fort praktisch gebouwd te zijn. Voor het beroemde beleg van Bergen op Zoom echter in 1747 (een dikke eeuw tevoren was het reeds bijna drie maanden door de Markies Spinola tevergeefs belegerd) werd het hoornwerk op advies van de befaamde vestingbouwkundige Menno Baren van Coehoorn geheel vergraven en verstevigd. Tijdens de aanvallen door de Fransen op de vesting Bergen op Zoom openden zij op 27 juli 1747 ook de beschieting op het fort Rovere. Drie dagen later werd het fort tot tweemaal toe bestormd, in beide gevallen vruchteloos. Op 11/12 augustus d.a.v. hebben de Fransen de aanval op het fort geheel opgegeven. Op de 65e dag van het beleg van Bergen op Zoom werd de stad door de Fransen overrompeld en op bevel van de toenmalige Nederlandse Generaal Cronström verlieten de bezettingstroepen de forten en werden in Halsteren verzameld. De Fransen maakten zich toen onmiddellijk meester van de forten. Uit de rapporten blijkt dat alleen Fort-de-Rovere zeker wel door twintig à vijfentwintig vuurmonden beschermd zal zijn geweest.

Foto Frank Bogers: De contouren van het overgebleven fort zijn nog duidelijk aanwezig.

Toen enige tientallen jaren na de vrede van Aken weer een nieuwe oorlogs- dreiging opkwam heeft men het ingewikkeld samenstel van buiten- en voorwerken der forten vereenvoudigd en meer doeltreffend gemaakt. Zo werd van fort-de-Rovere
de gehele achterwal of westzijde weggesloopt. Ofschoon de maatregelen van defendi goed en tijdig waren ondernomen is het niet tot een verdediging gekomen en het wachtte in 1793 een roemloos einde; ten tijde van de ondergang van de Republiek
der Verenigde Nederlanden ontving de bevelhebber van de vesting Bergen op Zoom oum annexis de last van de Staten-Generaal om zich aan het gezag der Fransen te onderwerpen. Dit gold uiteraard ook voor de bezetting van het Fort. In 1816 werd het officieel uit de reeks van Nederlandse vestingen geschrapt en in 1853 werdende opstanden, voor zover nog aanwezig, gesloopt en verkocht. Het resterende werd door de dienst der Domeinen van de hand gedaan.

Foto Frank Bogers: Fietsen en wandelen langs het fort. Op de achtergrond ligt het fort Pinsen.

Ofschoon de natuur van lieverlede haar rechten ter plaatse hernam is nog duidelijk het voormalige fort in grote trekken te zien. Als men het van de westzijde binnen gaat is het terreplein thans geheel door cultuurland in beslag genomen, waar eens de kerk, de barakken en de magazijnen stonden. Maar omdat cultuurland heen ligt nog de meer dan zes meter hoge hoofdwal. Verder zijn er nog nagenoeg ongeschonden twee oostelijke bastions met hun banketten, opritten, walgang en courtines. De hoofdgracht ligt droog en is in een stuk weiland herschapen.
Moge het kostelijk stukje natuur en historie van Fort-de-Rovere zo onaangetast blijven liggen tot in lengte van dagen

Pompejustoren.com - Mozesbrug.com - Fortderoovere.com - Jacobus Bogers koopt Fort de Roovere 1878 -

Frank Bogers